Inhoud:
Hoofdstuk
8. NIEUW BALINGE.
De
wegen waarlangs ik loop zijn prachtig. Zandwegen met een fietspad er naast of
smalle klinkerweggetjes. Ze heten tot Tiendeveen allemaal "Siberië".
Onderweg, bij de eerste stop, maak ik Leo kletsnat met het luizenmiddel want het
is nu een week geleden. Hij vindt het niet leuk dat koude water. De rest van het
luizenvergif gaat in de glazen jeneverfles uit Tuk met water erbij want het
plastic flesje waar het onverdunde goedje in zit is half weggevreten. Kun je
nagaan wat een gemeen spul het is. Als een luis dit overleeft dan weet ik het
niet meer.
In
het dorpje Tiendeveen kom ik o.a. langs een huis met vijver in de voortuin en
bij de vijver op een miniatuurbankje zitten Stan Laurel en Olivier Hardy.
Ik
loop inmiddels te puffen met die warme skibroek aan. Eronder heb ik mijn korte
broek en bij de volgende stop doe ik gauw mijn skibroek uit. Prompt verdwijnt de
zon achter een dik wolkendek. Is die even geschrokken van mijn melkflessen.
Bij
een huis verderop vraag ik een mevrouw of ze mijn plastic fles met water wil
vullen. Ik sta wel een kwartier met deze mevrouw te praten. Zij woont tijdelijk
heel primitief in de stal van haar ouderlijk huis. Er naast wordt een nieuw huis
gebouwd waarna het oude wordt afgebroken. In het oude huis woont aan de voorkant
haar moeder die dan bij haar gezin intrekt. Een mooi plekje om te wonen aan het
Linthorst Homan Kanaal.
Naar
Nieuw Balinge is het nog 7 km. Er komen nog 3km. bij want de camping ligt
halverwege Nw. Balinge en Witteveen. Gelukkig zie ik onderweg een SRV wagen want
mijn brood en de hondenbrokken zijn op en in die heel kleine plaatsjes waar ik
door kom is tegenwoordig geen winkel meer te vinden.
Op
deze camping is het heerlijk stil. Geen verkeer. De camping in Pesse lag tussen
een snelweg en een drukke provinciale weg. Er is hier een weidje met een
Hampshire down schaap met twee lammeren. Vooral die kleintjes met hun wollige
kopjes en lange staarten zijn leuk om te zien. Tevens loopt er een pony bij. Op
een heuveltje naast het weitje staat een prachtig miniatuur boerderijtje. Er zit
een kip met drie kuikens in. Welke kippenfamilie heeft een echt huis met zelfs
gehaakte gordijntjes voor de ramen? Als je dat vergelijkt met die arme
legbatterijkippen word je er koud van.
Het kippenhuisje
Het
wàs hier heerlijk stil. Nu is de boerin al uren aan het grasmaaien. Leo maait
met heel wat minder lawaai.
De
boerin neemt mijn SVR lidmaatschapskaart mee. Ik krijg hem terug als ik vertrek.
Zouden er werkelijk kampeerders zonder te betalen zijn vertrokken? Ik kan het
haast niet geloven.
Hoewel
de mensen wel vriendelijk zijn, hangt er hier toch een heel ander sfeertje dan
in Pesse.